Ülkemizde günlük hayatın her alanında, radyoda, televizyonda, ulaşım araçlarında vs… ahlâksızlık almış başını yürüyor. Acaba bizler bu ahlâkı aslında ‘ahlâk yoksunu‘ kimselerden öğrendiğimiz için mi tam anlamıyla kavrayamıyoruz? Sanırım öyle.
Bir ülkede yöneticiler ahlaksız, kamu çalışanları ahlâksız, eğitimciler keza öyle, halkı gerçeklerle buluşturma vizyonuna sahip medya kuruluşları ahlâksız… ee? Sonuç da ahlâk yoksunu bir toplum olduk çıktık el birliğiyle. Halbuki bir çok konuda ileri görüşlülüğüyle tüm Dünyayı kendisine hayran bırakan Atam bakın ahlâkla ilgili olarak da ne demiş ;
” Tehdide dayanan ahlâk, bir erdemlilik olmadığından başka, güvenilmeye de layık değildir. Birtakım kuşbeyinli kimselere kendinizi beğendirmek hevesine düşmeyiniz; bunun hiçbir kıymeti ve önemi yoktur.
Bir milletin ahlak değeri, o milletin yükselmesini sağlar.
Bir millet, zenginliğiyle değil, ahlak değeriyle ölçülür.
Saygısızlığın, saldırının küçüğü, büyüğü yoktur.
Samimiyetin lisanı yoktur. Samimiyet sözlerle açıklanamaz. O, gözlerden ve tavırlardan anlaşılır.
Medeniyetin esası, ilerlemesi ve kuvvetin temeli, aile hayatındadır. Bu hayattaki fenalık mutlaka toplumsal, ekonomik ve politik beceriksizliği doğurur.
Bir millette, özellikle bir milletin iş başında bulunan yöneticilerinde özel istek ve çıkar duygusu, vatanın yüce görevlerinin gerektirdiği duygulardan üstün olursa, memleketin yıkılıp kaybolması kaçınılmaz bir sondur. “